Prof. Dr. Nevzat Tarhan anlatıyor:
Modern çağa paralel her alanda yaşanan gelişim ve ilerleme olumlu birçok gelişmeyi insanoğlunun hizmetine sunarken birtakım değerleri de götürdüğü bir gerçek. Öyle ki yaşam adeta sanal bir arenaya dönüştü. Sosyalleşme azaldı, kişiler yalnızlaştı ve bireyler arasındaki samimiyet adeta kayba uğradı. Bu önemli konuya dikkat çeken Prof. Dr. Nevzat Tarhan paylaşan bireylerin hem yalnızlıktan kurtulduğunu hem de daha hızlı sosyalleştiğini söylüyor…Üsküdar Üniversitesi Rektörü Prof. Dr. Nevzat Tarhan toplumun kanayan yaralarından yalnızlık ve beraberindeki sosyalleşememe konularına ilişkin önemli tespitlerde bulunuyor.
Günümüzde hemen herkesin şikayetçi olduğu ancak şikayet edilen bu konuya şikayetçi olanın da aslında muhatap olduğu iki konu var ki biri yalnızlık diğeri de sosyalleşememe. Toplumu yakından ilgilendiren bu iki konuya Rektör Tarhan "Güzel İnsan Modeli" kitabında derinlemesine irdeliyor ve çok önemli değerlendirmelerde bulunuyor.
Bir insanın paylaşımcı ve cömert olmasının ölçüsünü, kendisi için istediğini başkası için de istemesi ya da kendisinin istemediği bir şeyi başkası için de dilememesi şeklinde tanımlayan Rektör Tarhan, bunun aslında evrensel bir ahlaki değer olduğunu ifade ediyor. Tek başına bu kuralın yaşatılmasının dahi paylaşmanın sınırlarını belirlediğini kaydeden Tarhan, kişinin benliğini başkalarından ne aşağı ne de yukarı görüp görmemesi konusunda bir dengenin kurulması gerektiğinin de altını çiziyor.
Timaş yayınlarından okuyucusuyla buluşan Tarhan;
"Ancak kişinin kendisini bir tarafa bırakıp karşısındaki için bir şeyler yapması da yüksek bir erdemdir. Böyle bir fedakârlık yapan kişiye saygı duyulur.
Esasında paylaşma düşüncesi, herkesin benimsediği hayati erdemlerden biri olmalıdır. Zira sosyalleşme olgusu, işbirliğini ve paylaşmayı öğrenmekle yakından alâkalıdır. Cömertlik ve paylaşma olgusu ne kadar yaygınlaşırsa, kişiye o kadar katkısı olur." Diyor.
Prof. Dr. Nevzat Tarhan paylaşmanın insanı yalnızlıktan da kurtardığına vurgu yapıyor. Tarhan;
"Cömert kişi kendisine ait bir şeyi paylaşırken, farkında olmadan muhatabının iç dünyasına güzel bir tohum eker. Bu tohum hemen başak vermese de yavaş yavaş yeşerir ve kişiye güzel özellikler kazandırır. O insanda, kendisine cömert davranan kişiye karşı minnet ve şükran duygusu uyanır. Bu da ilişkilerdeki bağı kuvvetlendirir ve insanları yalnızlıktan kurtarır."şeklinde ifa ediyor…
Şaban Özdemir (NPGRUP)
Okunma : 5834
